Жети Ата Жети Атаң жана кайып дүйнөсү Мен кайыпка ишенбейм, Мен муунга ишенбейм. Өтүп кеткен баба эмес, Менин атам уул эмес. Атам менен урушам, Атам билбейт деп кайталайм. Мен сүйлөсөм түшүнбөйт. Атам атасын билбесе, Мен да бабамды билбеймин. Кайып дүйнөгө ишенбейм, Өзүмдүн жашоом белгисиз. Белги берсе деп мен күтөм, Белги ким берет деп жүрөм. Атамды күндө карап коем, Алтын Мурас каалаган. Сандык берип сөз айткан. Бул сандыктын ачкычы бар, Жети атаңды сыйласаң. Мурас сандыгы ачылат, Көбөйгөн сандар жайылат. Сандар аркылуу ачкыч бар. Ар бир ачкыч туура келбейт, Ачкычтардын саны көп. Кайсы сандыкка чак келет? Чак келсе да, ачылбайт. Ишеним керек сан менен, Ишенбеген адам көп. Мен Кудайга ишенбейм, Мен атама ишенбейм. Ата-бабамды сыйлабайм, Атам бабамды билбесе, Мен кимди сыйлаймын? Ачкыч качан ачат деп сан күтөм, Көрсө ар бир мүчөл (муун) тең. Жөн эле зым эмес, Зым чынжырга айланган. Чынжыр – бул Жети-Атаң. Атасын көрүп уул өсөт, Уул баласына тартип көрсөтөт. Тартип сүйлөм менен катары, Күндөн күнгө маалымат берилет. Небере күтөм деп чоң- ата жүрөт, Уулу болсо түшүнбөйт. Качан небере жыттаймын деп Ата күтөт. Күткөн күндөр эң зыян, Андан көрө заман тыян. Күтө берип чач агарат. "Неберең болсо э?" Атасы уулуна сан берсе. Сандын аты бул тарбия, Тарбиядан башка жашоо – байланыш. «Байланыш» деп күтө бербей “Кандайсыңар? Бала кезиңерде ким элеңер? Бала кезиңде чоң-чоң атам ким эле? Ал сизден эмне күтчү эле?” Ошентип байланыш чынжырга таралат. Сан ачкыч, чынжыр менен, Алтын Мурас сандык менен ачылат. Ачылганда бак кенчи бар. Кыргыз байлыгы бул бутак, Бутактан бутакка байланыш тартылат, Бир күнү карасаң бутак бакка айланат. Кайып дүйнөсү ачылат, Ачылганда мал сурайт. Канча жыл өттү уулум, неберем, Канча жыл күттүм чөбөрөм. Жети-атаңды билип жүр! Белгисиз турмуш –ар-бир күн! 05.04.21